Batik Madura

Batik Madura

Batik Madura Indonesia terkenal dengan batiknya, dengan setiap wilayah mempunyai gaya tersendiri. Sebagai permulaan, Batik ialah teknik pewarnaan kalis lilin yang digunakan pada kain. Batik dibuat sama ada dengan melukis titik dan garis dengan alat yang dipanggil tjanting atau mencetak dengan penutup, iaitu cop tembaga. Banyak corak batik adalah simbolik; sebagai contoh, bayi diusung dalam anduh batik yang dihiasi dengan simbol yang bertujuan untuk membawa tuah kepada kanak-kanak itu, dan reka bentuk batik tertentu dikhaskan untuk pasangan pengantin.

Batik pulau Jawa Indonesia mempunyai corak yang pelbagai yang telah dipengaruhi oleh pelbagai budaya, dan ia dikenali sebagai yang paling maju dalam corak, teknik, dan ketukangan. Beberapa ritual Jawa, seperti upacara membuang batik diraja ke dalam gunung berapi, memerlukan pakaian batik. Industri batik Jawa berkembang pesat dari akhir 1800-an hingga awal 1900-an. Oleh kerana Jawa merangkumi sebahagian besar Indonesia, marilah kita fokus pada keunikan Batik Madura.

Warna Batik Madura

Batik Madura , berbanding dengan Batik yang lebih terkenal, dibezakan dengan penggunaan warna-warna cerah seperti hijau, merah, kuning, dan biru. Setiap warna mempunyai makna yang berbeza. Sebagai contoh, merah mewakili watak masyarakat Madura yang kuat dan keras, hijau mewakili warna keagamaan di mana beberapa Kerajaan Islam ditemui dan berkembang di Madura, dan kuning mewakili bijirin ladang padi orang asli Madura.

Warna berani biasanya yang membezakan batik Madura dengan orang pesisir pantai yang lain. Pedalaman masyarakat Madura mempunyai warna yang lebih lembut atau lebih gelap. Pewarna semula jadi digunakan untuk mencipta warna: merah daripada buah mengkudu, biru daripada daun tarum, dan hijau daripada kulit mundu yang dicampur dengan tawas. Warna berubah bergantung pada berapa lama kain itu direndam, yang boleh antara 3 bulan hingga setahun. Semakin lama kain dicelup, semakin tahan lama dan warnanya gelap.

Batik Madura

Motif yang digunakan dalam Batik Madura termasuklah pucuk tombak, belah ketupat, dan rajut. Beberapa motif malah menggambarkan pelbagai flora dan hidupan liar daripada kehidupan seharian masyarakat. Berikut adalah beberapa contoh motif:

Walaupun semua motif yang disebutkan, tukang lebih suka bekerja mengikut kreativiti mereka, yang mungkin mengakibatkan penyelewengan atau penyelewengan kecil.

Ruang kosong di antara motif sentiasa dipenuhi dengan lukisan pokok anggur atau tumbuhan yang disusun mengikut corak tertentu. Hasil kerja yang melelahkan dan memakan masa ini, batik Madura mempunyai imej yang halus dan kompleks. Apabila anda enggan komited kepada corak tetap, anda cenderung untuk memudahkan beberapa motif sambil membesarkan yang lain.

Keistimewaan Batik Madura

Keistimewaan Batik Madura seterusnya ialah setiap batik dari Madura adalah satu-satunya. Batik Madura dilakukan oleh pengrajin secara otentik, sehingga tidak akan ada corak yang serupa. Walaupun anda mungkin boleh memodelkan atau mencipta corak yang serupa, ia tidak akan sama kerana setiap corak adalah unik. Madura terkenal dengan penggunaan lukisan berbanding percetakan.

Oleh kerana corak batik Madura lebih bebas dan pelbagai, ia kerap dipilih oleh pengrajinnya sendiri. Naluri dan pemikiran tukang akan menentukan apa yang akan dilukis pada kain. Hasilnya, setiap batik menceritakan kisah yang unik. Ia boleh mengambil masa sehingga setahun untuk menyiapkan corak Batik yang sukar dan terperinci.

Batik Madura masih menjadi tradisi masyarakat yang tertanam dalam. Walaupun batik tidak digunakan secara meluas pada masa lalu, ia masih menjadi bahagian penting dalam budaya Madura hari ini. Para pengrajin dan pengusaha Batik Madura kini semakin bersemangat dalam menghasilkan dan menjual kain batik.

Pamekasan misalnya merupakan pusat industri Batik di Madura. Ramai tukang dan pemilik perniagaan di rantau ini telah lama terlibat dan membina perniagaan batik masing-masing. Madura terkenal dengan beberapa pusat batik, tetapi Pamekasan, berbanding daerah lain di Madura, mempunyai tumpuan pengrajin dan pengusaha batik tertinggi.

Empat ciri yang membezakan Batik Madura ialah warna, kepelbagaian corak, keistimewaan, dan tradisi. Ramai orang menyebut Batik Madura sebagai batik kasar, yang merugikan pengrajin Batik Madura dan hasil kerja mereka. Produk siap sentiasa rumit dan halus, mengangkat batik ke status karya seni yang berharga dan harga yang tinggi di pasaran.

Ia terkenal dengan coraknya yang mencabar, yang termasuk titik, garis halus, lengkung dan elemen lain. Pokok pangkalnya ialah batik dalam bentuk atau corak apa pun, mempunyai nilai budaya yang tinggi dan harus dilindungi, dipelihara, dan dikembangkan menjadi aset negara yang berharga, sama ada dari Madura, Pekalogan, Jogja, atau kawasan lain.

Orang Madura

Masyarakat Madura merupakan sekumpulan masyarakat yang berasal dari pulau Madura dan kini terdapat di seluruh Indonesia, di mana mereka merupakan kumpulan etnik ketiga terbesar dari segi jumlah penduduk. Akidah Islam dan penggunaan bahasa Madura adalah dua perkara yang sebahagian besar orang Madura berkongsi di seluruh nusantara.

Walaupun asal-usul mereka di pulau Madura, di luar pantai timur laut Jawa, majoriti orang Madura kini tidak tinggal di sana. Orang Madura terpaksa meninggalkan pulau asal mereka sejak beberapa abad kebelakangan ini kerana kekurangan sumber pertanian di pulau tempat mereka dibesarkan. Majoriti telah menetap di Jawa, di mana terdapat kira-kira enam juta orang Madura, dengan majoriti tertumpu di Jawa Timur, di mana mereka menyumbang kira-kira separuh daripada jumlah keseluruhan.

Penduduk dan Taburan Madura

Populasi dan taburan adalah faktor kritikal untuk dipertimbangkan. Menurut data rasmi dan akademik, penduduk Madura sangat berbeza-beza . Menurut bancian penduduk negara terkini yang dijalankan pada 2010, orang Madura menyumbang 3.03 peratus daripada jumlah penduduk Indonesia atau 7,179,356 orang.

Mengikut pengiraan mereka, beberapa sumber saintifik menggunakan nombor yang jauh lebih besar, antara 10.5 hingga 10.8 juta orang. Walau apa pun, orang Madura adalah salah satu kumpulan etnik terbesar di Indonesia, dan mengikut keputusan bancian 2010, mereka adalah kumpulan etnik keempat terbesar di negara ini, selepas Jawa, Sunda, dan Batak.

Orang Madura secara tradisinya tinggal di Pulau Madura, yang merupakan sebahagian daripada kumpulan pulau-pulau kecil di Laut Jawa yang merangkumi Pulau Kambing, Kepulauan Sapudi, dan Kepulauan Kangean di sebelah timur pulau itu.

Mereka membentuk kira-kira 3.3 juta orang di wilayah ini, menyumbang lebih daripada 90 peratus daripada jumlah penduduk. Sebilangan besar orang Madura tinggal di hujung timur Pulau Jawa, dan lebih 400,000 orang tinggal di pelbagai bahagian di bahagian Indonesia di pulau Kalimantan, yang mempunyai populasi lebih 400,000 orang.

Selain daripada orang Madura yang tinggal di bahagian lain di Indonesia, terdapat komuniti Madura yang ketara di Jakarta, Bali, dan wilayah Kepulauan Bangka Belitung, untuk menamakan beberapa. Terdapat juga masyarakat kecil Madura di negara Asia Tenggara yang bersempadan dengan Indonesia, khususnya Singapura dan Filipina.

Bahasa Madura

Bahasa Madura ditunjukkan dengan warna hijau di Pulau Madura dan di bahagian timur laut Pulau Jawa. Orang Madura bertutur dalam bahasa Madura. Bahasa Madura ialah bahasa Austronesia, lebih khusus lagi rumpun Malayo-Sumbawan. Ia dibahagikan lagi kepada beberapa dialek.

Bergantung kepada siapa anda bertanya, terdapat pelbagai perspektif linguistik mengenai dialek Madura. Dalam karya lama, bilangan dialek biasanya dibahagikan kepada dua atau empat, tetapi pakar moden telah menentukan bahawa sebenarnya terdapat enam dialek. Dari segi perkembangan leksikal, dialek Sumenep yang berfungsi sebagai landasan bahasa sastera Madura merupakan dialek yang paling berkembang. Bangkalan ialah dialek yang paling banyak digunakan di Madurai, dan ia sering digunakan sebagai lingua franca oleh orang Madura dari seluruh negara.

Campuran pelik dialek Madura dan Jawa telah berkembang di kalangan sebahagian besar masyarakat Madura di beberapa kawasan di Jawa Timur. Ramai daripada mereka fasih berbahasa Indonesia, bahasa rasmi negara, selain bahasa ibunda mereka.

Sebilangan besar orang Madura menganut Islam Sunni sebagai agama mereka. Berbeza dengan sebahagian besar orang Indonesia yang seagama, orang Madura telah mendapat reputasi sebagai penganut Islam yang bersemangat, yang unik bagi mereka. Ahli teologi Muslim memainkan peranan penting dalam kehidupan rohani dan sosial penganut dan pengikut mereka. Sekolah Islam Pesantren tradisional mendidik sebahagian besar penduduk Madura, dan mereka memainkan peranan penting dalam kehidupan rohani dan sosial orang Madura.

Orang lain, seperti Kristian dan Hindu, juga boleh didapati di kalangan orang Madura yang menganut agama lain. Mereka terletak di kampung Sumberpakem, daerah Sumberjambe, dan mempunyai sebuah gereja yang berdakwah dalam bahasa Madura. Gereja itu bergabung dengan Gereja Kristian Jawa Timur, yang berpusat di Jakarta.

Keluarga dan Pekerjaan Madura

Orang Madura mementingkan keluarga dan cenderung tinggal di kampung-kampung yang berpusat pada semacam pusat agama Islam. Mengikut tradisi, syariat Islam membenarkan seorang lelaki mempunyai lebih daripada seorang isteri. Ibu bapa pengantin lelaki lazimnya meminang sepupu pertama atau kedua, dengan sepupu yang kedua menjadi pilihan utama.

Jika cadangan diterima, ibu bapa pengantin perempuan diberi "harga pengantin", yang biasanya lembu. Ibu bapa pengantin lelaki kemudiannya menetapkan tarikh perkahwinan, yang akan berlangsung tidak lama lagi. Keluarga pengantin perempuan kerap menerima pasangan yang baru berkahwin. Islam adalah komponen asas kewujudan sosial, politik, dan ekonomi orang Madura.

Pekerjaan tradisional utama orang Madura ialah penternakan haiwan, yang terutamanya terdiri daripada pembiakan lembu, kambing, kuda, ayam itik, dan ayam laga. Menenun dan menyamak adalah dua lagi pekerjaan tradisional.

Oleh kerana orang Madura terkenal dengan pengembala lembu, mereka sering dirujuk sebagai "koboi" di Indonesia, yang merupakan panggilan biasa bagi mereka. Lembu dianggap sebagai bahagian penting dalam budaya, dan perlumbaan lembu jantan adalah salah satu acara sukan paling popular di negara ini.

Pertanian kurang berkembang di kalangan masyarakat Madura di Pulau Madura kerana kesuburan yang rendah dan keadaan tanah yang sangat buruk, dan akibatnya, pertanian tidak penting dalam budaya dan tradisi Madura. Akibatnya, kecuali di pulau-pulau lain dengan keadaan tanah yang sangat baik, seperti Jawa, di mana pertanian lebih banyak diamalkan dan telah berkembang ke tahap yang lebih rendah, orang Madura kurang berkemungkinan untuk bertani.

Beberapa tanaman terpenting yang ditanam di negara ini ialah jagung, ubi kayu, padi, tembakau, kacang, dan cengkih. Pengrajin kecil dan pembuat bot, serta menyamak, tembikar, pembuatan batik , tukang besi, dan aktiviti lain yang berkaitan, adalah pekerjaan penting dalam kalangan tukang. Di kawasan pantai, orang Madura aktif dalam menangkap ikan, berdagang, dan mengambil garam, antara lain.

Akhir sekali, orang Madura mempunyai reputasi yang baik di rantau ini sebagai pelaut yang mahir. Bandar-bandar besar, khususnya Surabaya timur, mempunyai populasi penduduk Madura yang cukup besar yang terlibat secara aktif dalam pelbagai sektor ekonomi moden.

Duel dan Honor Madura

Di kawasan luar bandar, orang Madura mengekalkan adat dendam lama yang dikenali sebagai "charok" (carok), yang secara literal diterjemahkan sebagai "perang kehormatan." Pada 1990-an, pihak berkuasa penguatkuasaan undang-undang di setiap empat daerah Madura mendokumentasikan berpuluh-puluh jenayah setiap tahun. Penghinaan terhadap kehormatan keluarga mungkin menyebabkan pergaduhan besar, walaupun penghinaan itu kecil mengikut piawaian Eropah atau Indonesia. Menurut statistik jenayah tempatan, majoriti serangan sebegitu bermotifkan pencabulan wanita atau pertikaian harta benda, walaupun tidak jarang juga tindakan balas ganas orang Madura diilhamkan oleh layanan yang tidak bersopan atau menghina kehormatan seseorang di tempat awam.

Pisau sabit tradisional Madura, celurit, yang merupakan senjata petani yang paling lazim dan, di kawasan tertentu, atribut pakaian tradisional lelaki, sering digunakan sebagai senjata balas dendam dalam pertarungan ini. Dalam keadaan sedemikian, pembalas biasanya menyediakan celurit untuk pertempuran dengan melakukan mantra tertentu pada senjata lebih awal daripada masa.

Apabila banyak individu dari setiap pihak terlibat dalam "perang kehormatan," ia mungkin berkembang menjadi penyembelihan. Malah pada abad kedua puluh satu, pertempuran besar telah berlaku di Madura beberapa kali.