Batak Batik Kostuum
6 products
Batak Kostuum en Kleding
Inleiding Batak Batik
De provincie Noord-Sumatra is een van de provincies in Indonesië die bekend staan om de productie van hoogwaardige textielambachten, met name Ulos geweven kleden en matten. Het traditionele weven van Batak, bekend als ulos, bestaat uit geweven ontwerpen die de stammen van Noord-Sumatra uitbeelden.
Het thema brengt een morele boodschap en betekenis over, zoals de sociale rang van de gemeenschap en de gewoonten van de familie. Naast het weven ontwikkelden de mensen van Noord-Sumatra nieuwe textielwerken in batik, waaronder geschreven en gestempelde batik.
Het geweven Ulos-patroon is de inspiratie voor deze batik uit Noord-Sumatra. Batik komt uit de provincie Noord-Sumatra. De traditionele Batak geweven stof diende als inspiratie voor de thema-ideeën die de ambachtslieden ontwikkelden. Het resultaat was dat er vele stijlen batik uit Noord-Sumatra ontstonden in de handen van getalenteerde ambachtslieden.
Traditionele Batak Textiel
Textiel is in de Batakcultuur niet beperkt tot accessoires; het is ook een belangrijk aspect van het ceremoniële leven en speelt een essentiële rol bij het uitwisselen van geschenken en het vieren van riten uit de levenscyclus. Kleding wordt bij verschillende belangrijke gelegenheden cadeau gedaan volgens strikte richtlijnen van het verwantschapsnetwerk.
Elk eindpaneel van de bulang-hoofddoeken van het Simelungun-volk, die door de ouders aan de bruid worden gegeven en door getrouwde vrouwen worden gedragen, wordt gekenmerkt door een zich herhalend ruitjesmotief, dat kan worden onderscheiden als mannelijk of vrouwelijk. Om deze motieven in de extra inslag te weven, gebruikten we een kettingvervangingsmethode waarbij een tweede set witte kettingdraden werd gebruikt om de rode kettingdraad tijdens het weven te vervangen. Er is gesuggereerd dat de ingewikkelde aard van het weven niet alleen wordt gebruikt om mooie stoffen te maken, maar ook om ze een symbolische en ceremoniële betekenis te geven.
In de Batakcultuur wordt weven over het algemeen geassocieerd met vrouwen en wordt de stof ritueel overgedragen van vrouwen aan mannen in ruil voor metalen voorwerpen. Hoewel Bataktextiel als één geheel kan worden gezien, is het samengesteld uit (vrouwelijke) scheringdraden en (mannelijke) inslagdraden en kan één weefsel ontwerpen bevatten die representatief zijn voor beide geslachten.
Batak Textiel Ontwerpen
De verdeling van Bataktextiel in drie stukken is het meest opvallende ontwerpkenmerk; twee identieke, effen zijden omringen een middenstuk met afwisselend patroon. In de textielindustrie wordt het verder onderverdeeld in mannelijke en vrouwelijke componenten. Een naadloze vereniging van mannelijke en vrouwelijke elementen resulteert in een afgewerkt textiel. Nu is het textiel klaar om een batikoverhemd van te maken.
Bataktextiel kan worden gezien als een spirituele poging om de complexiteit van de vele facetten van het leven te begrijpen. Hoewel elk onderdeel belangrijk is, bestaat de totale compositie uit conventionele patronen die een zekere mate van individualiteit bezitten. Omdat ze geen betekenis hebben, wordt ruw textiel gemaakt van restjes niet hoog gewaardeerd.
Historisch belangrijke ontwerpen worden al sinds mensenheugenis doorgegeven via matrilineaire lijnen en worden gebruikt om de meest waardevolle weefsels te maken. Weven is dus verbonden met iemands voorouders, wat vooral belangrijk is voor het Batakvolk.
Soorten Batak Textiel
De ulos ragi hotang uit het Balige-gebied ten zuiden van het Tobameer, een essentieel ceremonieel textiel bij de Toba-stammen, was een van de belangrijkste ceremoniële textielproducten die traditioneel door de familie van de bruid aan de bruidegom of zijn vader werd gegeven.
Het ragi hotang of rotanpatroon - bekend als de gestippelde ikat - symboliseert een lang leven. Een vrouw ontving de ulos ni tondi (zielendoek) van haar ouders tijdens haar eerste zwangerschap om haar en haar familie te beschermen en haar een lang leven en vruchtbaarheid te schenken.
De indigo geverfde Suri Suri en de ulos sibolang, die beide vaak als schouderdoek worden gedragen, zijn voorbeelden van weefsels die om deze reden gegeven zouden kunnen zijn. Een traditionele weefmethode waarbij ontwerpen in de scheringdraden worden geverfd voordat ze worden geweven, wordt gebruikt om beide stoffen te versieren.
Ze staan bekend om hun handgeweven textiel, gemaakt door het Toba Batak-volk, dat in het hart van de regio woont. Vrouwen maken deze outfits helemaal zelf. Ze worden gedragen als traditionele kleding en als ceremoniële ruilgeschenken tijdens religieuze ceremonies. Prachtige en majestueuze stoffen, met plechtige en waardige patronen en kleuren, worden traditioneel gemaakt door Batak-vrouwen, bekwame wevers.
Een belangrijk soort stof, ulos ragidup, wordt van oudsher gebruikt in huwelijksrituelen en wordt door veel mensen als heilig beschouwd. Het is deze stof die de vader van de bruid overhandigt aan de moeder van de bruidegom op de dag van de bruiloft. Door deze symbolische handeling worden de twee families herenigd en is de vruchtbaarheid van het koppel gegarandeerd. Net als juwelen en andere huishoudelijke voorwerpen wordt het van generatie op generatie doorgegeven als familiestuk.
Batak weef- en textieltradities zijn dynamisch en evolueren als reactie op en aanpassing aan veranderende omstandigheden... Een type ulos godang schouderdoek heeft bijvoorbeeld twee inslagbanden met daarop de geromaniseerde Indonesische zin 'Selamat Pake', wat vertaald kan worden als 'zegeningen voor de drager'.
Hoewel de Angkola Batak deze stoffen in de Sipirok regio maakt, kunnen de Toba Batak ervoor kiezen om ze te dragen om erkenning te krijgen of om hun verbondenheid met de Islam te tonen. De randen van deze stof en veel ander Batak textiel zijn afgewerkt met een inslagtweefmethode die bekend staat als sirat, een patroon dat zowel door mannen als vrouwen wordt gebruikt. Buiten de stoffen is het echter alleen bekend dat mannen in hun moedertaal schrijven.
Batak Ulos Textiel
Stoffen die bekend staan als "ulos", gemaakt met nauwgezette aandacht voor detail, worden niet alleen geproduceerd om gedragen te worden als traditionele jurk, maar ook om te dienen als belangrijke statussymbolen, zoals:
- Onbetaalbare erfstukken
- Sociale status tonen
- Ceremoniële geschenken zijn bij verschillende stadia van de menselijke levenscyclus (geboorte, huwelijk en dood).
Met de komst van de modernisering werd het niet-gemechaniseerde rechtopstaande weefgetouw ontwikkeld. Gekocht katoengaren heeft de handgemaakte variant verdrongen en synthetische kleuringen de handgemaakte variant. Kunstmatige kleuren worden in winkels gekocht en gebruikt om goedkopere versies van de huidige designerkleding te maken of aan toeristen verkocht.
Er zijn veel soorten ulos, hieronder staan de meest gebruikte:
- Ulos sibolang: De blauwe ulos hebben lichtblauwe patronen en pijlpunten op de uiteinden van hun staart. Het wordt selendang genoemd en wordt in sommige delen van Indonesië gebruikt als sarong of schouderdoek en staat bekend als Indonesische batik.
- Ulos ragi hotang: Een huwelijkstraditie in Indonesië is om de ulos ragi hotang (gevlekte rotanstof) om de schouders van zowel de bruid als de bruidegom te wikkelen in de hoop dat het huwelijk, net als de rotan, langdurig zal zijn en gekenmerkt zal worden door een echtelijke band. Ook wordt de ulos ragi hotang gebruikt bij de geboorte van een pasgeboren jongen. Een goed ontworpen brede rand met kwastjes is vaak te vinden op dit type ulos, wat bijdraagt aan het algehele uiterlijk.
- Ulos ragi hidup: De ulos ragi hidup (ook wel levenspatroon genoemd) van een man of weduwe is een ceremonieel gewaad dat alleen bij zeldzame rituelen wordt gedragen. Een ulos met een primair rood veld (of badan) en twee witte stroken met fijn versierde stukken aan de boven- en onderkant bestaat uit een rood veld en twee witte stroken met fijn versierde stukken. Een grote ulos wordt gemaakt door twee rode zijstroken aan de hele stof te naaien en aan elkaar te naaien.
Wevende vrouwen voor hun huis bij het Tobameer zijn steeds moeilijker te zien. In Tongging, Paropo en Silalahi, drie dorpen aan de westelijke noordwestelijke oever van het Tobameer, worden nog steeds traditionele ulos stoffen, sitelu huta genoemd, gemaakt (drie dorpen).
Handelsplaatsen zijn te vinden in Pematang Siantar en Balige. In Tomok en Tuktuk zijn ook veel toeristenwinkels en ambachtelijke markten te vinden waar je Ulos per pond kunt kopen.
Wie zijn de Batak?
De Batak zijn een groep etnische stammen uit het noorden van centraal Sumatra, Indonesië, die een taal spreken die verschilt van andere Aziatische talen. In de meeste gevallen hebben inheemse buitenstaanders het woord Batak uitgevonden in de prekoloniale tijd, en Europeanen hebben het later overgenomen.
Het wordt ook gebruikt als zelfaanduiding door andere stammen, zoals de Toba, Karo, Simalungun, Pak Pak, Mandailing en Angkola, zij het in mindere mate. Ze spreken aparte talen uit de Austronesische taalfamilie en gebruiken hetzelfde schrift. Aan het begin van de eenentwintigste eeuw telde de Batakbevolking ongeveer 6,1 miljoen mensen.
Vóór 1825 leefde het Batakvolk in relatieve afzondering in de heuvels rond het Tobameer op Sumatra, afstammend van een machtig Proto-Maleisisch ras dat het gebied rond het meer bewoonde. Rond de tweede of derde eeuw na Christus begonnen Indiase concepten van bestuur en literatuur en religieuze componenten, kunst en ambachten invloed uit te oefenen op de Batak. Ze verenigden zich echter niet tot één staat en zijn nu verdeeld in zes culturele groepen, zoals te zien is in het diagram hieronder.
Marga clans, die exogame patrilineaire clans zijn, bestaan onder deze mensen. Hun versie van bruidsweldaad houdt in dat de familie van de man geschenken stuurt en diensten verleent aan de familie van de vrouw; zodra een bepaald percentage van de overeengekomen voorzieningen is ontvangen, wordt de bruid officieel opgenomen in de groep van haar man. Bij de Toba Batak bestaat een traditioneel gehucht uit meerdere clanhuizen, maar in de Karo-afdeling woont iedereen in één longhouse of meerdere longhouses.
Batak Spirituele Overtuigingen
Moslims of christenen vormen de overgrote meerderheid van de Bataks in hun thuisland en de overgrote meerderheid van de Batak-migranten naar Sumatra en Java. Als gevolg hiervan worden de Batak gestereotypeerd als ongewoon vrome monotheïsten in Indonesië; zowel de zuidelijke Batak moslimpelgrim naar Mekka als de protestantse dominee uit Toba Batak zijn vaste personages in de nationale dramatis personae wanneer mensen met een andere etnische achtergrond aan deze Sumatraanse volken denken.
Zoals de Batakcultuur in het algemeen etnisch divers, syncretisch en dynamisch is, zo is ook de traditionele religie van de Batak, die onlosmakelijk verbonden is met zowel de sociale organisatiesystemen in de dorpen als de monotheïstische nationale cultuur van Indonesië.
Het was gebruikelijk voor de oude Batakgemeenschappen om drie verdiepingen te hebben die overeenkwamen met de drie niveaus van hun universum: de bovenwereld, de middenwereld en de onderwereld. De hogere wereld, het domein van de goden, werd vertegenwoordigd door het hoge plafond. Omdat het op pilaren boven de grond was verheven, vertegenwoordigde het woonniveau het middenniveau van de menselijke wereld.
Het lagere rijk, waarvan gezegd wordt dat het het thuis is van een mythische draak, wordt voorgesteld door het gebied onder de woonvertrekken van het dier. Een groot aantal gebeeldhouwde dierenkoppen dienden als de belangrijkste decoratieve elementen van gemeenschappelijke woningen. Deze beelden dienden niet alleen als bescherming, maar werden ook aan de uiteinden van zijbalken geplaatst. Ze waren in staat om positieve energie af te geven en de bewoners te beschermen tegen ziekte of slechte energie.
Zoals veel religieuze tradities in Indonesië, Maleisië en de Filippijnen vormen de seizoenscyclus van de rijstproductie en de lokale verwantschapsstructuur de kern van oude Batak mythen en rituelen. In de Batak religies zijn deze twee werelden verbonden met een meer voortreffelijke kosmische orde, die wordt weerspiegeld in religieuze kunstvormen (traditioneel huisontwerp en inrichting, ruimtelijke ordening van het dorp en houtsnijwerk), evenals ceremoniële activiteiten (dansen, oratorium en ceremonies voor het geven van geschenken).
Tot de machtigste leden van de Batakgemeenschap behoorden de Datu, die rituele experts waren. Vaak waren dit leden van de stichtende familie van het dorp die erkend werden als religieuze autoriteiten. Hun vaardigheden omvatten:
- De zieken genezen.
- Communiceren met geesten na de dood.
- Het voorspellen van gunstige dagen voor specifieke gebeurtenissen.
Deze professionals, allemaal mannen, hadden verschillende vaardigheden.
De ceremoniële staf van een datu is zijn waardevolste bezit en wordt gemaakt van speciaal hout dat de Levensboom voorstelt. Ze zien er allemaal anders uit en voelen allemaal anders aan omdat ze allemaal door een expert zijn ontworpen. Tungkot malehat ("gladde staf") is het meest basale type ceremoniële staf, bestaande uit een enkel houten of metalen figuurtje dat aan de bovenkant van de schacht is bevestigd. Tungkot malehat wordt uitgesproken als "gladde staf".
Door de beeldjes te infuseren met pupuk, een mystiek brouwsel, "animeren" of activeren de specialisten de kracht van de figuurtjes. Ondanks het feit dat deze chemische stof extreem krachtig is, kan het alleen worden bewaard in specifieke containers zoals holle waterbuffelhoorns, houten potten en Chinees handelsaardewerk.
Zingende houten poppen die bekend staan als si gale gale worden gemaakt door het Toba Batak volk. Voor welgestelde mannen die geen mannelijke erfgenamen hadden om hun begrafenisrituelen uit te voeren, werden deze poppen gebruikt in hun begrafenisceremonies. De poppen werden gebeeldhouwd naar het evenbeeld van de overledene, gekleed in kleding en uitgerust met een complex systeem van interne touwtjes die een poppenspeler bediende om de illusie van de overledene te creëren. Als de poppen klaar waren met dansen tussen de rouwenden, werden ze naakt uitgekleed en over de stadsmuren gegooid om het einde van de festiviteiten aan te geven.
