Kostum Batik Aceh

Pakaian Aceh - Seni Batik Unik di Aceh

Batik Aceh ialah kaedah tahan lilin untuk menghasilkan corak pada kain putih atau berwarna terang. Indonesia, Jawa, China, Jepun, Asia tengah dan timur, dan Afrika semuanya adalah rumah kepada kaedah reka bentuk pakaian yang terkenal ini sejak bertahun-tahun lalu, yang digunakan secara meluas di seluruh dunia.

Melalui budaya Indonesia, teknik, perlambangan, dan budaya yang mengelilingi pakaian kapas dan sutera yang dicelup dengan tangan yang dikenali sebagai Batik Indonesia terbukti: bayi-bayi digendong dengan sling batik yang dihiasi dengan simbol-simbol yang bertujuan untuk membawa tuah kepada kanak-kanak itu, dan orang mati diselubungi pemakaman. pakaian batik berlengan panjang untuk menghormati arwah orang tersayang. Dalam konteks komersial dan akademik, pakaian dengan corak harian dipakai secara konsisten, manakala jenis yang luar biasa disepadukan semasa perayaan seperti perkahwinan dan kehamilan, teater boneka dan usaha seni yang lain.

Beberapa upacara, seperti upacara melontar pakaian tradisional batik diraja ke dalam gunung berapi, meletakkan pakaian itu di tengah-tengah aksi. Pengrajin sangat berbangga dengan kerja mereka dan menggunakan lilin panas untuk melukis reka bentuk pada fabrik yang tahan terhadap sayuran dan pewarna lain. Ini membolehkan tukang mewarna secara selektif dengan merendam kain dalam satu warna, mengeluarkan lilin dengan air mendidih, dan mengulangi proses jika lebih daripada satu warna dikehendaki.

Pelbagai reka bentuk batik Aceh mewakili pelbagai inspirasi daripada artis tradisional Aceh dan artis seluruh dunia, dari:

1. kaligrafi arab
2. bunga Eropah
3. burung phoenix Cina
4. bunga sakura jepun
5. Merak India atau Parsi

Rakyat Indonesia berbangga dengan identiti pakaian kebangsaan mereka, tercermin dalam simbol dan warna dalam bentuk seni purba ini yang diwarisi turun-temurun.

Teruskan membaca artikel ini untuk mendapatkan gambaran keseluruhan orang Aceh, bahasa, agama dan gaya hidup mereka.

Orang Asia Aceh

Academia Aceh, juga dikenali sebagai Atjehnesis atau Achinesis, adalah salah satu kumpulan etnik yang paling penting di pulau Sumatera Indonesia . Pada awal abad kedua puluh satu, mereka diunjurkan berjumlah sekitar 4.2 juta. Mereka bertutur dalam keluarga bahasa Austronesia (Malayo-Polinesia).

Menjelang tahun 500 CE, pemerintah India mendominasi orang Aceh, dan pada abad ketiga belas, mereka adalah orang pertama di kepulauan Asia Tenggara yang memeluk Islam. Selepas pengusiran Portugis pada abad ke-17, kesultanan Aceh (Acheh; Atjeh) memerintah Sumatera utara sehingga tahun 1904, apabila Belanda merampas sultan. Walau bagaimanapun, walaupun tinggal di Indonesia sejak 1949, orang Aceh telah mengekalkan pergolakan yang tinggi. Pada abad ke-21, orang Aceh masih mempunyai gerakan pemisah yang ketara di kawasan mereka, yang dijalankan sebagai daerah autonomi khas. Rumah kayu Aceh masih wujud di beberapa tempat di negara ini.

Struktur tiga bilik didirikan tinggi di atas tanah di atas cerucuk. Nasab ibu dan bapa digunakan untuk mengesan garis keturunan. Sudah menjadi kebiasaan bagi pengantin baru untuk tinggal bersama keluarga pengantin perempuan selepas perkahwinan mereka. Wanita mempunyai status sosial yang hebat. Wanita tidak menutup mukanya dengan tudung, tetapi mereka menutup rambutnya. Sudah menjadi kebiasaan bagi mereka untuk memakai skirt premium di atas seluar, jaket, selendang, dan pelbagai aksesori lain. Selain baju batik , jaket atau kain bahu, dan seluar lebar, pakaian lelaki Aceh menampilkan serban.

Bahasa Aceh

Ia bersambung dengan bahasa Melayu tetapi lebih berkait rapat dengan bahasa Cham di tengah Vietnam, yang dituturkan di Aceh. Beberapa istilah asas daripada bahasa Austro-Asiatik telah dimasukkan ke dalam leksikon bahasa Aceh dan Cham (wakil moden keluarga itu ialah Khmer, Mon, dan Vietnam). Orang Aceh menggunakan bahasa Melayu dalam tulisan Arab sebagai bahasa tulisan utama mereka sehingga abad ke-17; hanya pada abad ke-17 mereka mula menulis sastera dalam bahasa mereka.

Orang Aceh tradisional percaya roh jahat boleh ditemui di hutan, paya, muara sungai, dan pokok beringin, antara lokasi lain. Jen aphui (semangat api) menampakkan dirinya dalam bentuk cahaya terang pada waktu malam. Sibujang itam adalah entiti yang biadap, menakutkan, tetapi mempunyai kuasa ajaib yang mungkin didaftarkan untuk tujuan jahat oleh mereka yang ingin mencederakan. Apabila orang sedang tidur, geunteut masuk dan meremas mereka. Burong ialah wanita yang kehilangan nyawa kerana melahirkan anak. Mereka berpakaian putih sepenuhnya, dengan kuku yang terlalu panjang dan berlubang di belakang leher mereka. Tujuh saudara perempuan meninggal dunia semasa bersalin, dan roh mereka berbahaya kepada orang yang mempunyai anak.

Agama Aceh

Menurut tradisi, orang Aceh adalah antara orang Islam yang paling taat di Nusantara. Budaya mereka dianggap paling berkait rapat dengan Islam, sesuai dengan wilayah yang telah lama disebut sebagai "serambi hadapan (srambi) Mekah," wilayah tempat semua umat Islam dari Asia Tenggara pernah menunaikan ibadah haji. (menziarahi Mekah).

Pepatah menggambarkan perkara ini dengan baik: "Adat [Aceh] adalah kepada undang-undang [Islam] sebagai intipati kepada manifestasi," yang diterjemahkan sebagai "Adat [Aceh] adalah kepada undang-undang [Islam] sebagaimana intipati adalah untuk manifestasi." Syariah (undang-undang Islam) mempengaruhi segala yang berlaku dalam sesebuah keluarga. Undang-undang ini memberi kesan kepada segala-galanya daripada perkahwinan dan penceraian kepada pengebumian dan wang pewarisan.

Sejurus selepas solat Jumaat, mahkamah agama peringkat terendah bersidang. Orang Aceh adalah penyokong parti politik Islam nasional, seperti Muhammadiyah modernis, yang pernah berkuasa.

Pada bulan Ramadan, orang Aceh sangat mematuhi tiga daripada lima rukun Islam.

• Melakukan perjalanan ke Mekah (Haji)
• Membayar zakat (zakat)
• Puasa di bulan Ramadhan (puasa)

Ramai orang harus lebih khusyuk dalam solat lima waktu. Orang ramai telah mengamalkan mistik panteistik untuk masa yang lama, dan ziarah ke kubur ahli mistik terkenal telah menjadi lebih biasa dalam beberapa tahun kebelakangan ini.

Penggunaan sihir untuk mencapai kejayaan dalam pertanian dan industri lain dianggap di luar batas ortodoksi Islam. Komponen keagamaan seperti doa Arab dan bacaan surah "Yasin" daripada al-Quran termasuk dalam upacara makan malam untuk memberkati pengeluaran padi (kenduri blang) dan memancing (kenduri laut).

Bomoh wanita adalah amalan yang telah lama wujud di kawasan itu. Jampi yang dikeluarkan oleh dukun (pengubat roh) termasuk sijundai, yang boleh menyebabkan penyakit dan kematian, serta jampi yang menafikan kesan jampi lain. Ritual eksorsisme, yang cuba "menyejukkan" orang yang sakit, termasuk dalam proses penyembuhan. Dukun juga mahir dalam tafsiran mimpi dan petanda.

Kehidupan Kampung Aceh

Lazimnya kampung (gampong) mempunyai 50–100 isi rumah, dengan rumah sanak saudara berkelompok atau berbaris bersebelahan dengan hanya pagar yang memisahkan mereka. Setiap dusun mempunyai sekurang-kurangnya satu meunasah, struktur terbuka yang disokong oleh timbunan di keempat-empat sisi dan terbuka di bahagian atas. Ia berfungsi sebagai surau, sekolah, asrama untuk pemuda kampung dan tetamu rumah, dan sebagai tempat untuk acara awam dan perhimpunan lain.

Rumah yang menghadap ke laut atau selatan ditinggikan pada tiang 2024, setiap satunya berdiameter 30 cm (12 in) dan ketinggian 2.53 m (8.10 kaki), dengan diameter 30 cm (12 in) dan ketinggian 2.53 m (8.10). kaki) (sama ada kayu atau buluh, bergantung kepada kekayaan keluarga). Rumah lama menggunakan tali rotan dan bukannya paku untuk mengikat lantai mereka. Papan kayu dan buluh biasanya digunakan untuk lantai. Ia mempunyai dua cerun, setinggi 26 meter (6.5 meter dan 20 kaki), dan diperbuat daripada anyaman daun sagu yang tahan 20 tahun. Beranda terbuka ini berfungsi sebagai ruang tidur kanak-kanak dan tempat penginapan tetamu di majlis perkahwinan, pengebumian dan majlis istimewa lain. Ruang tengah (tungai) dibahagikan dengan lorong tengah, dengan romoh inong di sebelah kiri dan anjong di sebelah kanan bilik, masing-masing (tempat tidur untuk wanita keluarga dan ibu bapa, masing-masing). Dapur adalah di ruang belakang (seuramoe likot) atau bilik yang berasingan dari seluruh rumah (tipikal). Keluarga yang lebih miskin menyimpan anak perempuan mereka yang sudah berkahwin dalam lampiran ke rumah utama, yang mereka mampu. Padi yang dituai disimpan di dalam krong pade, atau berandang, yang terletak di dalam rumah. Tanaman kelapa, sitrus dan pisang mungkin banyak terdapat di seluruh taman.

Sehingga 2005, Nanggroe Aceh Darussalam mempunyai Indeks Pembangunan Manusia (ukuran kesejahteraan ekonomi digabungkan dengan ukuran kesihatan dan pendidikan) 69, hampir sama dengan skor kebangsaan Indonesia 69.6.

KDNK per kapita di Nanggroe Aceh Darussalam ialah AS $7,752, yang sederhana tinggi untuk Indonesia (berbanding AS $10,910 di Sumatera Utara, AS $6,293 di Jawa Tengah dan AS $2,919 di Maluku Utara; apabila pendapatan daripada pengeluaran petroleum dan gas asli dimasukkan , KDNK per kapita Aceh mencecah AS $12,679, yang merupakan antara yang tertinggi di negara ini).

Pada tahun 2000, kadar kematian bayi ialah 39.71 kematian bagi setiap 1,000 kelahiran hidup, kadar keempat terendah yang direkodkan di Indonesia (selepas wilayah ibu negara Jakarta, wilayah Yogyakarta yang sangat bandar dan Sulawesi Utara). Kerana pengabaian oleh kerajaan pusat, kesan pemberontakan, dan penindasan tentera, yang diburukkan lagi oleh kemusnahan yang disebabkan oleh gempa bumi dan tsunami pada Disember 2004 dan Mac 2005, Aceh telah kehilangan tahap pembangunan yang setimpal dengannya. kekayaan sumber alam selama bertahun-tahun. Bagaimanapun, sejak perjanjian damai pasca tsunami, keadaan ini beransur pulih.

Kehidupan dalam Keluarga Aceh Menurut Hukum Islam

Perkahwinan bapa saudara atau ibu saudara, serta anak saudara atau anak saudara perempuan, adalah dilarang. Sepupu pertama, terutamanya anak kepada dua saudara lelaki atau dua saudara perempuan, tidak boleh berkahwin antara satu sama lain. Namun, ini berlaku agak kerap, walaupun ia dianggap sangat buruk.

Kecuali untuk beberapa situasi di mana satu keluarga lebih kaya, pasangan yang baru berkahwin sering tinggal bersama ibu bapa isteri selepas perkahwinan mereka. Sebagai sebahagian daripada kontrak perkahwinan, ibu bapa isteri bersetuju untuk membantu pasangan itu dari segi kewangan sehingga mereka mendapat anak pertama.

Dalam kes keluarga miskin, suami tidak tinggal di rumah mertuanya tetapi sekadar menziarahi isterinya di sana, masih menganggap kampung ibunya sendiri sebagai rumahnya. Bagi pasangan suami isteri dari kampung yang sama, lelaki tersebut akan bermalam di meunasah tanpa bersama isteri. Ramai pasangan berniaga atau menghasilkan kopi berjauhan dari keluarga di bahagian lain dunia, pulang hanya untuk sambutan Ramadan.

Mengenai pergaulan mereka, mertua sangat formal, sekurang-kurangnya sehingga kelahiran anak pertama. Atas sebab ini, bapa mertua sering tidur di ruang belakang rumah bagi mengelak mendengar atau terlanggar menantu; mereka juga akan berkomunikasi dengan mereka semata-mata melalui dinding. Apabila isteri lelaki tiada, dia berasa lebih rapat dengan adik-beradik mertuanya, yang boleh berfungsi sebagai perantara antara lelaki dan ibu bapa mertuanya apabila isteri tiada.

Kanak-kanak lebih cenderung untuk menceritakan kepada ibu mereka daripada mereka untuk menceritakan kepada bapa mereka, dan mereka lebih cenderung untuk membincangkan kesulitan mereka dengan yang pertama daripada dengan yang kedua (ibu membesarkan anak, manakala bapa biasanya tiada sepanjang hari bekerja). Hubungan antara bapa dan anak-anak mereka yang sudah dewasa biasanya renggang, dengan bapa sering menggambarkan dirinya sebagai seorang tokoh "autokratik". Tambahan pula, walaupun adik-beradik bapa bertanggungjawab terhadap anak-anaknya sekiranya kematiannya, anak-anak cenderung mempunyai ikatan emosi yang lebih kuat dengan saudara-mara ibu. Datuk dan nenek suka memanjakan cucu, jadi ibu bapa lebih suka anak-anak mereka tidak meluangkan masa dengan datuk dan nenek mereka.

Hanya lelaki kaya yang boleh mempunyai lebih daripada seorang isteri pada satu masa. Sekiranya seorang wanita meninggal dunia semasa pasangan itu masih menerima bantuan kewangan daripada ibu bapanya, suami berhak mendapat pulangan separuh daripada harga pengantin perempuan atau, sebagai alternatif, salah seorang anak perempuan pasangan yang lain diberikan kepada suami sebagai isteri. Jika seorang suami meninggal dunia, balunya hampir selalu diambil oleh salah seorang saudara lelakinya sebagai isteri barunya.

Warisan Budaya Aceh

Beberapa contoh tarian tradisional ialah tari ranub lampuan, yang menggambarkan wanita muda mengagihkan sirih kepada tetamu; seudati agam pengaruh Arab bagi lelaki dan seudati inong bagi perempuan; saman, di mana penari duduk sebaris di atas tanah, melakukan pergerakan tangan dan badan yang diselaraskan dalam irama yang dinamik; dan ramphak, tarian wanita yang menunjukkan keberanian menghadapi Belanda. Rapa-i ialah persembahan muzik yang mengiringi nyanyian dengan rebana rebana.

Banyak karya agung Melayu, seperti kronik diraja Pasai Hikayat Raja-Raja Pasai, puisi mistik sesat Hamzah Fansuri, dan as-Salatin karya Nuruddin ar-Bustan Raniri (Taman Raja-raja), sebuah buku ensiklopedia tentang sejarah dan politik, telah ditulis di kota-kota Aceh. Karya bertulis pertama dalam bahasa Aceh, termasuk prosa dan puisi, muncul pada abad ke-17. Contoh klasik ialah Hikayat Perang Sabil (Chronicle of the Holy Conflict), yang menceritakan kisah Perang Belanda.

Kerja Aceh

Melalui pertanian padi basah, sebahagian besar rakyat Aceh mencari rezeki. Kebanyakan ladang bermula sebagai tanah paya yang telah dipisahkan; hanya segelintir yang bergantung kepada pengairan dari sungai dan anak sungai. Pengairan diuruskan oleh lelaki yang bekerjasama dengan wanita yang menanam dan merumput ladang.

Ladang-ladang pindah (shifting-cultivation) di luar dusun membekalkan tanaman tambahan seperti padi kering, cili, betik, keledek, dan sayur-sayuran untuk keperluan kampung. Sebelum ini, lada adalah tanaman tunai yang paling penting (kini, kopi adalah tanaman tunai yang paling penting). Pekerjaan sebagai peniaga yang menjual hasil pertanian boleh menjadi alternatif terbaik untuk bertani.

Memancing adalah satu lagi sumber pendapatan penting; secara tradisinya, persatuan pawang, yang terdiri daripada ketua dan kru bot, membahagikan sepanjang pantai untuk memaksimumkan keuntungan mereka. Orang Aceh juga menternak lembu dan kerbau, menjual haiwan mereka sejauh Medan, tempat mereka tinggal. Walaupun terdapat perniagaan tenusu, ia dimulakan oleh pendatang Benggali dan masih dikendalikan oleh mereka.

Pada masa lalu, eksport utama adalah getah dari ladang dan minyak sawit daripada ladang kelapa sawit. Hari ini, pengeluaran minyak dan gas asli membantu mengembangkan bandar dan bandar kecil.